พนักงานร้านฟาสฟู้ด ทำผมร้องไห้

เมื่อวันก่อนผมขี่จักรยานกลับบ้าน เลยแวะซื้ออาหารกินที่ร้านฟาสฟู้ดแถวบ้านครับ เป็นร้านประจำเพราะใกล้บ้าน แต่วันนั้นไปดึกกว่าปกติ สามทุ่มพอดี ไปถึงพนักงานที่เจอบ่อยๆก็บอกว่า อืม ปิดแล้วนะ ผมก็อืม ลืมไปว่าปิดเก้าโมงพอดี ก็เลยบอกว่าโอเคไม่เป็นไร กำลังจะออกจากร้าน พนักงานก็ถามอีกทีว่า เดี๋ยวๆ จะสั่งอะไรหรอ เลยมาแค่นาทีเดียว เดี๋ยวทำให้ก็ได้ ... ผมก็เลยสั่งไป แล้วก็บอกขอบคุณที่อุตส่าห์ทำให้ ทั้งๆที่เลยเวลาไปแล้ว

ตอนที่ยืนรออาหารอยู่ ผมลองคิดทบทวนดู แล้วอยู่ดีๆน้ำตามันไหลออกมา.. เพราะอะไรหรอครับ

เพราะนี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือน ที่มีคนพูดอะไรดีๆ กับผม

หลายเดือนที่ผ่านมา ผมทุกข์มาก ไม่สบายใจหลายเรื่อง เรื่องงาน ครอบครัว ชีวิต มันเหมือนกับจะตกต่ำที่สุดตั้งแต่เกิดมา ผมอยู่ที่เมืองนอก ห่างไกลครอบครัว เพื่อนก็ไม่มี มันอัดอั้นตันใจหลายๆอย่าง แต่ก็กัดฟันสู้ไป สู้ไป จนถึงวันที่ผมยืนรออาหารที่ร้านฟ้าสฟู้ด แล้วรู้สึกว่า เฮ้ย มันไม่ไหวแล้วจริงๆว่ะ แต่ก็ไม่ได้ร้องไห้ให้พนักงานเห็นนะครับเดี๋ยวเขาตกใจ

ไม่มีอะไรหรอกครับ บางที สิ่งดีๆ ที่คนทั้งหลายทำ โดยที่ไม่ได้คิดอะไรมาก บางทีมันอาจจะมีค่ามากสำหรับคนที่ได้รับเหมือนกันนะ